Ομώνυμες λέγονται οι λέξεις που έχουν την ίδια ακριβώς
προφορά, έχουν όμως εντελώς διαφορετική σημασία και ορθογραφία.
π.χ.
κλείνω(την πόρτα) – κλίνω (ένα ρήμα)
Το κλίμα( της Ελλάδας) – το κλήμα( της αυλής μας)
Ο τοίχος (του σπιτιού) – το τείχος ( της πόλης )
Η λύρα ( το μουσικό όργανο) – η λίρα ( το νόμισμα)
Σήκω( πρόσταγμα)—σύκο ( ο καρπός της συκιάς)
κουτί( το κιβώτιο) – κουτή( η ανόητη)
χίλια( αριθμητικό)—χείλια ( του προσώπου)
ήτα( το γράμμα)—ήττα( το αντίθετο της νίκης)
Τα λίπη ( το πάχος) – η λύπη ( η στεναχώρια)
Η νίκη—το νοίκι ( το ενοίκιο ενός σπιτιού)
όμως( σύνδεσμος) – ώμος(η ωμοπλάτη)
Η πάλη ( το αγώνισμα) – πάλι ( επίρρημα)
ποιο( ερωτηματική αντωνυμία)—πιο( ποσοτικό επίρρημα)
Η σκηνή ( του θεάτρου) – το σκοινί( το σχοινί)
Η τύχη – τα τείχη ( του κάστρου)
Το φιλί – η φυλή( η ράτσα)
Το φυτό – φοιτώ( σπουδάζω)
χήρος( ο άντρας)—ο χοίρος ( το γουρούνι)
ψηλός( σε ύψος) – ψιλός( λεπτός)
Το φύλλο ( του δέντρου ή της πίτας) – το φύλο ( το γένος)
της ( άρθρο, γενική ενικού) – τις ( άρθρο, αιτιατική πληθυντικού)
τη(ν) ( άρθρο,θηλυκού γένους) – τι ( ερωτηματική αντωνυμία)
γεια( η υγεία) - για ( πρόθεση)
Γάλλος ( από τη Γαλλία) – γάλος ( η γαλοπούλα)
δανικό ( από τη Δανία) – δανεικό( το δανεισμένο)
θήρα ( το κυνήγι ) – θύρα ( η πόρτα)
ιός ( το αίτιο μιας αρρώστιας) – υιός( ο γιος)
κήτος ( το μεγάλο ψάρι) – κύτος ( το αμπάρι του πλοίου)
κόμμα ( σημείο στίξης και πολιτικό) – κώμα ( η βαθιά νάρκη)
Η λίμα ( το εργαλείο) – το λύμα ( το ακάθαρτο νερό)
προφορά, έχουν όμως εντελώς διαφορετική σημασία και ορθογραφία.
π.χ.
κλείνω(την πόρτα) – κλίνω (ένα ρήμα)
Το κλίμα( της Ελλάδας) – το κλήμα( της αυλής μας)
Ο τοίχος (του σπιτιού) – το τείχος ( της πόλης )
Η λύρα ( το μουσικό όργανο) – η λίρα ( το νόμισμα)
Σήκω( πρόσταγμα)—σύκο ( ο καρπός της συκιάς)
κουτί( το κιβώτιο) – κουτή( η ανόητη)
χίλια( αριθμητικό)—χείλια ( του προσώπου)
ήτα( το γράμμα)—ήττα( το αντίθετο της νίκης)
Τα λίπη ( το πάχος) – η λύπη ( η στεναχώρια)
Η νίκη—το νοίκι ( το ενοίκιο ενός σπιτιού)
όμως( σύνδεσμος) – ώμος(η ωμοπλάτη)
Η πάλη ( το αγώνισμα) – πάλι ( επίρρημα)
ποιο( ερωτηματική αντωνυμία)—πιο( ποσοτικό επίρρημα)
Η σκηνή ( του θεάτρου) – το σκοινί( το σχοινί)
Η τύχη – τα τείχη ( του κάστρου)
Το φιλί – η φυλή( η ράτσα)
Το φυτό – φοιτώ( σπουδάζω)
χήρος( ο άντρας)—ο χοίρος ( το γουρούνι)
ψηλός( σε ύψος) – ψιλός( λεπτός)
Το φύλλο ( του δέντρου ή της πίτας) – το φύλο ( το γένος)
της ( άρθρο, γενική ενικού) – τις ( άρθρο, αιτιατική πληθυντικού)
τη(ν) ( άρθρο,θηλυκού γένους) – τι ( ερωτηματική αντωνυμία)
γεια( η υγεία) - για ( πρόθεση)
Γάλλος ( από τη Γαλλία) – γάλος ( η γαλοπούλα)
δανικό ( από τη Δανία) – δανεικό( το δανεισμένο)
θήρα ( το κυνήγι ) – θύρα ( η πόρτα)
ιός ( το αίτιο μιας αρρώστιας) – υιός( ο γιος)
κήτος ( το μεγάλο ψάρι) – κύτος ( το αμπάρι του πλοίου)
κόμμα ( σημείο στίξης και πολιτικό) – κώμα ( η βαθιά νάρκη)
Η λίμα ( το εργαλείο) – το λύμα ( το ακάθαρτο νερό)
Άσκηση εμπέδωσης
Μπορείς να
συμπληρώσεις τα γράμματα που λείπουν από τις ομώνυμες λέξεις των παρακάτω προτάσεων;
Κλ…νω το παράθυρο.
Κλ...νω το ουσιαστικό ή το ρήμα.
Το κλ...μα του παππού.
Το κλ...μα της Ελλάδας είναι
μεσογειακό.
Ο σκύλος φ…λάει το σπίτι.
Κάθε πρωί πριν φύγω φ...λάω τη μητέρα
μου.
Η ν...κη του ΠΑΟΚ με την Τότεναμ ήταν σπουδαία.
Το ν...κι του σπιτιού αυξήθηκε πάλι.
Η λ…ρα είναι μουσικό όργανο.
Η λ...ρα είναι νόμισμα.
Στην Ελλάδα έχουμε ψ…λά βουνά.
Δεν έχω ψ....λά μαζί μου για τσίχλες.
Τα τ…χη της Τροίας ήταν
θεόρατα.
Ο τ....χος του δωματίου του ήταν γεμάτος αφίσες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου