Πελίας και Ιάσονας

Ο Αίσονας ήταν βασιλιάς της Ιωλκού. Ο αδερφός του ο Πελίας του άρπαξε το θρόνο. Ο Αίσονας πήγε τότε το γιο του Ιάσονα στο Πήλιο, στον κένταυρο Χείρωνα για να τον προφυλάξει.

Το Πήλιο είναι βουνό στο Ν. Μαγνησίας και το θεωρούσαν οι αρχαίοι ως το βουνό που έμεναν οι Κένταυροι. Στην δεξιά εικόνα, ο Κένταυρος Χείρωνας. 

Όταν ο Ιάσονας όταν μεγάλωσε, πήγε στην Ιωλκό για να πάρει το θρόνο από τον Πελία.Στο δρόμο για την Ιωλκό έχασε το ένα του σανδάλι καθώς περνούσε μια γριά από το ποτάμι. Η γριά ήταν η θεά Ήρα.Όταν έφτασε στην Ιωλκό και τον είδε ο Πελίας με ένα σανδάλι τρόμαξε, γιατί ένας χρησμός του είχε πει να φοβάται το μονοσάνδαλο. Ο Πελίας έκανε τάχα ότι χάρηκε που εμφανίστηκε έτσι ξαφνικά ο Ιάσονας. Είπε στον Ιάσονα ότι θα του έδινε το θρόνο, αν πρώτα του έφερνε το χρυσόμαλλο δέρας από την Κολχίδα. Ο Ιάσονας ανέθεσε στον τεχνίτη Άργο να φτιάξει ένα γερό καράβι και αυτός με τη βοήθεια της Ήρας που έφερε τα ξύλα αλλά και της Αθηνάς έφτιαξε το καράβι που το ονόμασε"Αργώ". 

Η νέα Αργώ, ένα καράβι που θεωρείται πιστό αντίγραφο της μυθικής και έκανε το ταξίδι των Αργοναυτών, ακολουθώντας πιστά τη διαδρομή τους. Οι 50 κωπηλάτες ήταν από όλα τα κράτη της Ευρώπης. Η νέα Αργώ κατασκευάστηκε στο Βόλο.

Μάλιστα η Αθηνά κάρφωσε στην πλώρη του (μπροστινό μέρος) ένα κομμάτι μιας βελανιδιάς που μιλούσε και προφήτευε το μέλλον.Τον Ιάσονα ήρθαν να βοηθήσουν και 50 ήρωες από όλη την Ελλάδα, που ονομάστηκανΑργοναύτες, όπως ήταν ο Ηρακλής, ο Θησέας, ο Ορφέας και άλλοι. 

Η συγκέντρωση των Αργοναυτών, σε αττικό ερυθρόμορφο κρατήρα

Στη Θράκη ο μάντης Φινέας τους είπε ότι στο ταξίδι τους θα συναντούσαν τις Συμπληγάδες πέτρες και τους φανέρωσε τον τρόπο να περάσουν ανάμεσά τους. Οι Συμπληγάδες πέτρες ήταν δύο απόκρημνα βράχια το ένα απέναντι στο άλλο στο μέρος όπου ο Βόσπορος (θάλασσα του Μαρμαρά τέλειωνε κι άρχιζε ο Εύξεινος Πόντος (Μαύρη θάλασσα). 

Οι Συμπληγάδες Πέτρες κατά τους αρχαίους μάλλον ήταν κοντά στη θέση που είναι σήμερα η Κωνσταντινούπολη. Στη θέση που σήμερα είναι η χώρα της Γεωργίας ήταν η αρχαία Κολχίδα.

Οι πέτρες αυτές ανοιγόκλειναν, μια πλησίαζαν μεταξύ τους και μια απομακρύνονταν, με αποτέλεσμα να εμποδίζουν τα πλοία να περάσουν και να τα συντρίβουν.